Informatie en blogs

10 jaar FOTOlief! Vandaag precies tien jaar geleden begon een avontuur waarvan ik toen nog niet wist hoe bijzonder het zou worden. Wat startte als een idee naast mijn baan als communicatiemedewerker, groeide uit tot een vaste waarde in mijn leven: FOTOlief.

Als fotograaf leg ik met liefde de momenten vast die er écht toe doen: een groeiende buik, een pasgeboren baby, een vrolijke cakesmash of gewoon het gezinsleven. Ontspannen, puur en met oog voor detail, want dat is waar FOTOlief voor staat.

Sinds 2015 mocht ik al meer dan 1000 fotoshoots verzorgen. Daar zitten ook meer dan 25 fotoreportages als vrijwilliger voor Stichting Earlybirds bij. Zoveel mooie verhalen… Daar ben ik enorm dankbaar voor.

Stap voor stap heb ik FOTOlief opgebouwd tot wat het nu is – tussen de drukte van het gezinsleven door. Klaar zal het echter nooit zijn, want nieuwe ervaringen blijven mijn werk veranderen. Ik kijk in ieder geval met trots terug op de afgelopen tien jaar en heb heel veel zin in wat er nog komt!

Speciaal voor dit jubileum maakte ik bovenstaand zelfportret. Niet helemaal binnen mijn comfortzone, maar eerlijk is eerlijk: als ik daar de afgelopen jaren nooit buiten was gestapt, dan was FOTOlief niet geworden wat het nu is ❤️

Bedankt voor jullie vertrouwen in al die jaren!

Liefs,
Martine

Een reisblog van een fotograaf… Normaal gesproken doe ik daar niet aan, maar over deze rondreis heb ik zoveel te vertellen. Daarnaast waren er veel mensen nieuwsgierig naar onze avonturen. Vandaar dat ik deze blog heb geschreven. Je leest hierin (bijna) alles over onze vakantie in Namibië en Kaapstad. Tussendoor staat een kleine selectie van onze foto’s. We hebben er nog veel meer, maar het was ontzettend lastig om te kiezen…

We zouden deze reis eigenlijk al in 2020 maken, maar toen kwam het coronavirus. Onze kinderen zouden toen 6 en 8 jaar oud zijn. Achteraf gezien is het toch wel beter dat we de reis nu pas deden. Zoey en Tygo zijn nu 11 en 9 en dat maakte het toch allemaal nèt iets makkelijker…

Waarom Namibië?
In 2008 hebben Martijn en ik een groepsrondreis gedaan door Zuid-Afrika, Zimbabwe, Botswana en Namibië. Namibië heeft toen het meest ons hart gestolen. Ik heb de hele vakantie nagedacht waarom dat nou eigenlijk zo was. Maar toen we van Windhoek naar Kaapstad vlogen en ik het landschap van Namibië vanuit de lucht zag en dat vergeleek met het landschap in Zuid-Afrika, wist ik het antwoord. Zulke ongerepte landschappen als in Namibië vind je nergens. Honderden kilometers lang kom je niks en niemand tegen. Alleen natuur. Tel daarbij op de bizarre sterrenhemel, prachtige zonsondergangen en wilde dieren die je overal tegenkomt, en je weet waarom wij voor dit land hebben gekozen. Kaapstad kwam er als afsluiter achteraan. Ook hier zijn we 15 jaar geleden al geweest. Maar omdat er vanuit Nederland geen rechtstreekse vluchten naar Namibië gaan, en we toch al via Kaapstad moesten vliegen, kozen we ervoor om op de terugweg opnieuw een paar dagen in deze bijzondere stad te verblijven.

We hebben de reis geboekt bij Out in Africa. We hadden het zelf kunnen doen, maar kozen voor het gemak. Alle vluchten, transfers, huurauto’s en accommodaties hebben zij voor ons geregeld. Hier en daar hebben we wat in de voorgestelde reis aangepast, waardoor het uiteindelijk helemaal geworden is zoals we graag wilden.

https://outinafrica.com

Daktenten
Ons vervoer in Namibië was een Toyota Hilux met twee tenten op het dak, gehuurd bij Bushlore. Wij zijn allesbehalve kampeerders, maar 15 jaar geleden sliepen we ook in een tent en dat was goed bevallen. Dus durfden we het nu weer aan. We sliepen allebei met een van de kinderen in een tent; ik met Zoey en Martijn met Tygo. Alle lakens, slaapzakken, kussens en zelfs handdoeken waren bij de huur inbegrepen. Fijn dat we dat zelf niet mee hoefden te nemen! De auto was uitgerust met een keukentje en toebehoren, koelkast, tafel en stoelen, gasflessen, een watertank en alles wat je verder maar nodig kunt hebben op zo’n reis. Een voordeel was dat we bij het inklappen van de tenten alle beddengoed konden laten liggen. Dat scheelde best wat werk elke dag. We hebben uiteindelijk 12 nachten in de tenten geslapen en dat was een hele ervaring!

Tip van Flip: we bedachten vooraf al dat we geen zin hadden om ‘s nachts de tent uit te gaan om te plassen (ik moet normaal gesproken elke nacht wel een keer). We wisten dat het best koud kon zijn en je moet natuurlijk ook nog eens een trap af, en dat zag ik in het donker echt niet zitten, ook voor de kinderen niet. Ik had speciale afsluitbare plastuiten (Uribag) gekocht en die waren ideaal. Even leeggooien in de ochtend, omspoelen en klaar voor de volgende nacht…

De reis zelf…
Zoals gezegd vlogen we eerst met KLM in ongeveer 11,5 uur naar Kaapstad. Daar kwamen we laat in de avond aan en werden we met een taxi naar een hotel in de buurt gebracht. De volgende ochtend moesten we weer vroeg opstaan en konden we lopend naar het vliegveld voor de vlucht met Airlink naar Windhoek. Deze duurde een kleine twee uur. Begin van de middag werden we op het vliegveld van Windhoek opgehaald door een vertegenwoordiger van Bushlore. Bij Bushlore kregen we bijna twee uur lang uitleg over alles wat kon gebeuren tijdens de reis en wat we dan moesten doen. Van banden wisselen als we een klapband zouden hebben, tot uit het zand graven als we vast zouden zitten, tot banden leeg laten lopen en weer oppompen om ze geschikt te maken voor verschillende ondergronden. En natuurlijk ook over het uit- en inklappen van de tenten en de werking van alle andere kampeerspullen. Met hoofdpijn van alle informatie en het gevoel van ‘waar zijn we aan begonnen?!’ reden we vervolgens voor een nacht naar een guesthouse. Respect voor Martijn, want die moest in dat bakbeest gelijk links rijden in een best drukke stad. Gelukkig had hij dit al vaker gedaan, dus het wende snel.

Die avond hebben we gegeten bij Joe’s Beer House. Heel bekend en bijzonder openluchtrestaurant in Windhoek. Het was koud buiten, maar het eten was heerlijk!

Van Windhoek naar Sesriem
De volgende ochtend deden we eerst boodschappen en reden we vervolgens naar onze eerste bestemming: Sesriem. Onderweg stopten we bij Solitaire, waar we ook de wereldberoemde appeltaart hebben gegeten. De eerste kampeernacht in Sesriem was niet heel fijn. Het stormde en de tenten en auto gingen helemaal heen en weer. De wekker stond ook al om 6.00 uur, om op tijd alles klaar te hebben om als eerste door de poorten van het Nationaal Park te kunnen rijden. We wilden graag Dune 45 beklimmen om de zonsopkomst te zien, maar halverwege vond ik het wel prima. Ik was moe van een paar korte nachten op rij en de zon kwam al op. We zijn gaan zitten in het zand en genoten vanaf hier van de opkomende zon. Toen we daarna al moonwalkend van de steile helling beneden kwamen, moesten we een kilo zand uit onze schoenen schudden. Vervolgens reden we door naar de surrealistische Deadvlei, waar we voor het laatste stukje zandweg de banden moesten laten leeglopen en 4×4 moesten rijden. Dit ging goed, maar dat gold niet voor iedereen. We hebben meerdere auto’s in het zand vast zien staan.

Van Sesriem naar Swakopmund
De tweede nacht in Sesriem verliep een stuk beter. Eindelijk een beetje normaal geslapen, ondanks de geluiden van oryxen, jakhalzen en hyena’s op het kamp. De tweede ochtend was er geen water in de toiletblokken en moesten we tandenpoetsen met het water uit de watertank. Ik had Zwitsal washandjes van huis meegenomen, waarmee we onszelf konden opfrissen. Vervolgens reden we opnieuw via Solitaire (én de appeltaart) door naar Swakopmund. Daar kwamen we terecht op een erg luxe camping met eigen badkamer. Heel welkom na twee basic nachten in Sesriem. In Swakopmund was het nog wat frisser dan in Sesriem, maar we waren goed voorbereid met de thermokleding die we hadden meegenomen. Die hadden we de volgende dag ook nodig toen we vanuit Walvisbaai een boottocht gingen maken op zoek naar dolfijnen. En die hebben we gezien, net als zeehonden én een walvis. Naast een zeehond kwam er ook een pelikaan aan boord (leuk voor de kinderen!) en als afsluiter van de excursie namen we een kijkje bij de flamingo’s.

Van Swakopmund naar Madisa Camp
Na Swakopmund stonden voor Martijn en ik een aantal nieuwe bestemmingen op het programma. Maar eerst moesten we weer boodschappen doen en voor de eerste keer tanken. Ook dat was een leuke ervaring, want er stonden gelijk een paar mannen klaar om ons het werk uit handen te nemen én de ramen te zemen en de banden te controleren. Alles voor een goede fooi, die ze natuurlijk ook hebben gekregen. Onderweg naar Damaraland bezochten we de gigantische zeehondenkolonie op Cape Cross. Vervolgens reden we voor twee nachten naar Madisa Camp. We kregen een grote kampeerplek toegewezen aan de rivierbedding onder de rotsen, met privé openluchtbadkamer. Het water om te douchen moesten we zelf opwarmen met vuur. Heel bijzonder om te doen! Op Madisa hadden we ook ons eerste zwembad en hebben we uitgerust in de hangmatten. ‘s Avonds beklommen we de rotsen voor een adembenemende zonsondergang. De sterrenhemel was hier (net als in Sesriem) bizar mooi. Langs de rivierbedding zag je van links naar rechts de Melkweg.

Van Madisa Camp naar Palmwag
Palmwag was onze volgende bestemming in Damaraland. Onderweg er naartoe bezochten we de rotstekeningen van Twyfelfontein. Duizenden jaren oud en destijds gebruikt om jonge jagers op te leiden. Op Palmwag hadden we weer een eigen badkamer. Konden we mooi onze koffers uitstallen en uitkloppen van al het zand en stof. De volgende ochtend stond een Damaraland-excursie op het programma. Het was koud in de safaritruck, maar gelukkig lagen er warme dekens voor ons klaar. We hebben zulke mooie landschappen en ook wilde giraffen en zwarte neushoorns gezien. We gingen eigenlijk op zoek naar woestijnolifanten en die troffen we uiteindelijk aan het eind van de middag al drinkend uit een waterput in een klein dorpje. Die avond genoten we weer van de prachtige zonsondergang en sterrenhemel.

Van Palmwag naar Etosha
Na Damaraland volgde de echte safari van deze reis: door Etosha. Daar sliepen we drie nachten op drie verschillende kampen: Okaukuejo, Halali en Namutoni. Etosha is een gigantisch Nationaal Park met een oppervlakte van ruim de helft van Nederland. We hebben hier zoveel dieren gezien: zebra’s, giraffen, olifanten, neushoorns, koedoes, springbokken, impala’s, gnoes, struisvogels, oryxen, een hyena en zelfs twee leeuwen. Die laatste twee zagen we bij toeval, omdat er heel veel auto’s bij elkaar stonden. In eerste instantie zagen we in de verte alleen rotsen, maar toen die bewogen, bleken het leeuwen te zijn. Wat misschien nog wel indrukwekkender was, was het geluid van brullende leeuwen midden in de nacht. Ik heb Zoey er zelfs voor wakker gemaakt, want dit maak je niet snel meer mee… In Etosha hebben we elke ochtend in onze eigen auto een gamedrive gedaan. ‘s Middags gingen we relaxen bij de zwembaden (niet heel schoon en ook best koud) en vervolgens gingen we voor het avondeten nog een keer twee uurtjes rijden. Rondom de zonsondergangen en in het donker zaten we bij de waterholes die bij de kampen lagen. Hier komt dag en nacht van alles langs om te drinken.

Okaukuejo heeft zelfs een livestream op YouTube. Toen wij daar zaten, konden onze families live meekijken. Erg leuk!

https://www.youtube.com/@nwr-namibia/streams

Via Waterberg en Windhoek naar Kaapstad
Na drie dagen Etosha was de laatste kampeernacht bij Waterberg. Dit viel een beetje tegen. We hadden hier geen stroom (gelukkig was de powerbank nog vol) en het was pikkedonker op het kamp. We zijn daarom lekker vroeg de tent in gedoken. De laatste dag reden we weer naar Windhoek waar we in een heerlijke guesthouse vlak bij het vliegveld verbleven. Om 16.00 uur werd de auto daar opgehaald. Het avondeten was inbegrepen: een Afrikaans driegangenmenu. Een heerlijke verrassing! De volgende ochtend bracht de eigenaar van de boerderij, waar de guesthouse een onderdeel van is, ons naar het vliegveld voor de vlucht met Airlink terug naar Kaapstad.

Kaapstad
Aangekomen in Kaapstad haalden we bij Europcar de huurauto op. Helaas een schakelbak, dus Martijn moest nu ook met links leren schakelen. Best een uitdaging op de drukke wegen richting het hotel. Eigenlijk wilden we meteen door naar de Tafelberg, maar bij de receptie van het hotel hoorden we dat de kabelbaan dicht was vanwege onderhoud. En 2-3 uur hiken met twee kinderen (en ook weer terug) zagen we niet zitten. We kozen daarom voor een rondrit met de Hop on Hop off bus. Ook heel leuk! De tweede dag in Kaapstad gingen we met de huurauto naar de pinguïns op Boulders Beach en vervolgens naar Kaap de Goede Hoop. Langs de prachtige kustweg er naartoe zagen we meerdere walvissen zwemmen. Zo gaaf! Bij Kaap de Goede Hoop hebben we eerst de geijkte foto achter het bord gemaakt en daarna klommen we omhoog voor een prachtig uitzicht. De laatste dag in Kaapstad deden we een townshiptour met een privégids door Langa. Dit was behoorlijk confronterend. Vooral toen we binnenkeken bij een weeshuis, waar 30 kinderen werden opgevangen in een nog kleinere ruimte dan onze benedenverdieping. Zoveel armoede. Dan besef je wel hoe goed wij het hier hebben… Die avond/nacht vlogen we terug naar huis. Helaas wisten we al dat dit met 2,5 uur vertraging zou zijn. Maar hey, na alle indrukken en ervaringen van de afgelopen weken, zijn we dat allang weer vergeten!

Feiten en cijfers enzo

• Haar als touw, een huid als schuurpapier, rouwranden onder je nagels, vieze kleren en werkelijk overal zand en stof. Voor een Pietje Precies zoals ik was het soms best even aanpassen.
• We reden gemiddeld zo’n vier uur per dag, voor 80-90% over gravelwegen. Gemiddelde mogelijke snelheid op deze wegen was ongeveer 80km per uur. In totaal hebben we 2700 km afgelegd in Namibië.
• Ook buiten de nationale parken hebben we veel wild gezien, zoals oryxen, dikdiks, bavianen, springbokken, pumba’s, etc.
• Het telefoonbereik en de WiFi waren soms heel slecht. Martijn had een simkaart met data gekocht om onder andere Google Maps te kunnen gebruiken, maar af en toe waren we op zulke afgelegen plekken, dat we geen bereik hadden. Offline kaarten kunnen dus handig zijn, hoewel je bijna niet verkeerd kunt rijden met zo weinig wegen en verkeer in Namibië. Op een groot deel van de kampen was er in principe WiFi, maar werkte het voor geen meter. We moesten dus best afkicken van het online zijn.
• Op Madisa kwamen we erachter dat we de kentekenplaat aan de achterkant verloren waren. Waarschijnlijk is de houder door het trillen op de slechte wegen kapotgegaan. Op weg naar Etosha konden we in Outjo een nieuwe plaat halen (nog geen 10 euro). Verder hadden we op een gegeven moment een scheur in de voorruit door steenslag. Dit viel gelukkig binnen de verzekering. Behalve dit hebben we geen gekke dingen meegemaakt.
• De brandstoftank had een capaciteit van 150 liter. Hierdoor hebben we maar drie keer hoeven tanken. We hebben geen zorgen gehad of we zonder brandstof zouden komen te zitten. Een liter diesel kostte omgerekend 1 euro.
• Eten hebben we op de kampen grotendeels zelf gemaakt. We hadden twee gasflessen waarop we konden koken en elke kampeerplaats had een braai staan om vuur te maken. We aten onder andere pasta, aardappelen met (blik)groente en rijst. Vlees ging op de braai. We zijn een paar keer uit eten geweest en dat kostte zo’n 40 euro met z’n vieren.
• Voor de fotografieliefhebbers: ik had één camera en twee lenzen bij me. Een Nikon D610 body, die ik voor mijn werk als reservecamera gebruik, en twee Nikon lenzen: mijn trouwe 24-70 en een nieuwe 70-300 die ik vooral voor de wilde dieren had gekozen. Met de 24-70 heb ik de sterrenhemel gefotografeerd. Ook had ik nog een statief en afstandsbediening bij me voor de sterrenfoto’s. Verder heb ik onderweg een groot deel van de foto’s gewoon met mijn telefoon gemaakt.
• Het weer is twee weken lang prachtig geweest. We hebben geen wolkje gezien (behalve de laatste twee dagen in Kaapstad). Op veel plekken was het tussen de 20 en 30 graden overdag, maar de avonden, nachten en ochtenden konden koud zijn (rond 10 graden). We hadden thermokleding bij ons en dat was maar goed ook. Jassen hadden ook niet heel overbodig geweest, maar we hebben het gered met truien.

Wil je nog meer weten over de details van deze reis? Stuur me dan een berichtje.

Boek je een zwangerschapsshoot in mijn studio in Barendrecht, dan zijn er heel veel stijlen mogelijk. Je kunt eigen kleding dragen, gebruik maken van de jurken en doeken uit mijn ‘client closet’, of je gaat voor pure ‘nude’ foto’s. Bij nude foto’s zien we veel huid – in ieder geval een blote buik. Ook is het mogelijk een spiegelfoto te maken. Zie het voorbeeld hieronder. En als je een zwangerschapsshoot én newbornshoot boekt, kunnen we ook nog eens een spiegelfoto maken met baby óp en baby ín de buik.

Meer weten over zwangerschapsfotografie? Zie de informatiepagina en het portfolio.

Bij een geposeerde newbornshoot in mijn studio in Barendrecht kun je ter plekke kiezen welke spullen ik voor de foto’s van je newborn ga gebruiken. Ik maak foto’s van je baby op de beanbag en in één of twee props. In onderstaande collages zie je welke newbornprops en kleuren je kunt kiezen. Bij alle kleuren heb ik matchende mutsjes en/of haarbandjes. Naast de foto’s van je baby, maak ik indien gewenst tussendoor ook foto’s met papa, mama en eventuele oudere broers of zussen.

Meer weten over newbornfotografie? Zie de informatiepagina en het portfolio.

Hou je niet van geposeerde newbornfoto’s, maar wil je wel graag foto’s als je baby nog zo klein is? Boek dan een lifestyle newbornshoot bij je thuis.

Het eerste jaar van je baby in drie fotoshoots en een luxe fotoalbum

Regelmatig zie ik ouders na een newbornshoot van hun baby terugkomen voor een 6-maandenshoot en een cakesmash fotoshoot. Daardoor kwam ik op het idee om een jaarpakket samen te stellen, waarbij je een leuke korting ontvangt.

In het baby’s eerste jaarpakket zitten maar liefst drie fotoshoots én een luxe fotoalbum. Het jaarpakket heeft diverse voordelen:

• Je bent verzekerd van een plekje voor drie fotoshoots, namelijk vlak na de geboorte, rond 6 maanden en voor de eerste verjaardag van je kindje.
• Je ontvangt een leuke combinatiekorting van wel € 50,- omdat je drie fotoshoots tegelijk boekt, inclusief een luxe fotoalbum t.w.v. € 125,-.
• De foto’s van de fotoshoots ontvang je niet alleen digitaal in hoge resolutie, maar ook in een luxe fotoalbum. Een prachtige tastbare herinnering aan het eerste jaar van je kindje.

Wat is bij het jaarpakket inbegrepen?

• Een newbornshoot met 15 digitale foto’s naar keuze. Je kunt kiezen voor een geposeerde newbornshoot in de studio in Barendrecht of een lifestyle newbornshoot (met 18 digitale foto’s naar keuze) bij je thuis, t.w.v. € 180,-.
• Een 6-maandenshoot in de studio met 10 digitale foto’s naar keuze, t.w.v. € 130,-.
• Een cakesmash fotoshoot in de studio met ongeveer 15-30 digitale foto’s. De cakesmash is inclusief taartje, gebruik van feestelijke versiering en bijpassende kleding, én badsessie, t.w.v. € 190,-.
• Bij de newbornshoot en de 6-maandenshoot is het ook mogelijk om foto’s met het gezin en/of oudere broers/zussen te maken.
• Een luxe fotoalbum van 30×20 cm vormgegeven in de stijl van FOTOlief t.w.v. € 125,-.

De prijs van het baby’s eerste jaarpakket is € 575,-. Je betaalt dit bedrag in één keer, maar mocht er nou iets gebeuren waardoor een van de drie fotoshoots niet door kan gaan, dan ontvang je uiteraard een gedeelte van het bedrag terug.

Heb je interesse in het jaarpakket? Vul het boekingsformulier in.

Een mooi voorbeeld zie je in onderstaand filmpje.

Januari 2020 – Kinderen veranderen heel snel en dat geldt niet alleen voor de eerste maanden. Met foto’s leg je deze groei voor altijd vast. Mooie, natuurlijke babyfoto’s en kinderfoto’s kun je heel goed zelf thuis maken, omdat kinderen zich daar op hun gemak voelen. Op deze vijf plekjes in huis krijg je de leukste resultaten. Je hebt er geen professionele camera voor nodig. Met een beetje aandacht kun je ook met je telefoon goede foto’s maken. Let daarbij vooral op het standpunt. De mooiste foto’s maak je namelijk op ooghoogte van je kind. Door de knieën dus!

1 – Kinderkamer
De kinderkamer is heel geschikt voor het fotograferen van kinderen. Terwijl je kind met speelgoed speelt of een boekje leest, kun jij bijna ongemerkt foto’s maken. Dit zorgt voor ontspannen beelden waarop je kind helemaal zichzelf is. Van baby’s kun je leuke foto’s maken in een ledikant, wanneer ze door de spijlen van het bedje kijken. De beste foto’s maak je in de buurt van een raam bij natuurlijk daglicht.

De mooiste foto’s maak je op ooghoogte van je kind.

2 – Badkamer
Veel kinderen genieten van spetteren in bad. De badkamer is dan ook een geschikte ruimte om spontane foto’s te maken. Is je kindje nog erg klein of heb je geen bad, dan kan het leuk zijn om de wastafel als badje te gebruiken. Veiligheid staat altijd voorop. Gebruik daarom in de badkuip maar een klein laagje water en zorg dat er iemand in de buurt is om je kleintje vast te houden of in de gaten te houden terwijl jij de foto’s maakt. Laat je kind spelen met badschuim, een badeendje of een washandje. Of pak de bellenblaas erbij. Succes gegarandeerd!

3 – Eettafel
Je maakt ongetwijfeld regelmatig foto’s van je kindje tijdens het eten. Maar aan de eettafel kun je ook heerlijk knutselen. Geef je kind een groot vel papier (of iets anders wat beschilderd kan worden), verf en een kwast en kijk hoe hij helemaal opgaat in het maken van een kunstwerk. Voor extra licht zou je hier de eettafellamp kunnen aanzetten. Daar krijg je een mooie warme gloed van. Probeer flitslicht te vermijden in verband met harde schaduwen.

Gebruik het liefst natuurlijk daglicht, geen flitslicht.

4 – Slaapkamer
Wat is er nou leuker dan het grote bed van papa en mama. Je kunt er onder de dekens kruipen, op springen en lekker stoeien. Doe een kiekeboe-spelletje waarbij je kind steeds onder de dekens door gluurt. Laat kleine kinderen pas op bed springen als ze iemand een handje geven. Samen springen is ook erg leuk. En stoeien met papa of mama is natuurlijk helemaal te gek! Met een witte of lichtgekleurde dekbedhoes maak je de mooiste foto’s op bed.

5 – Buiten
De tuin (of het balkon) is ook heel geschikt om foto’s te maken, omdat je hier genoeg daglicht hebt. Heb je een schommel, glijbaan of ander speeltoestel, dan kun je spontane foto’s maken als je kinderen zich daarop uitleven. Voor de beste foto’s wacht je het liefst tot de zon achter de wolken zit. Zonlicht geeft harde schaduwen en bij bewolkt weer worden de foto’s veel zachter. Kijk uit als je foto’s onder een parasol of zonnescherm maakt. Felle kleuren (bijvoorbeeld oranje of rood) zie je terug in de gezichtjes.

Wil je toch liever professionele foto’s? Of wil je ook graag zelf of als gezin op de foto? Boek dan een lifestyleshoot bij FOTOlief. Hierbij worden jullie gefotografeerd tijdens alledaagse momenten in jullie eigen omgeving.

Dit artikel is geschreven in samenwerking met Babysits (babysits.nl), de oppas-community van Nederland. Ben je nog op zoek naar een oppas? Bij Babysits zijn meer dan 39.000 oppassen​ ingeschreven en vind je gemakkelijk een ​oppas in de buurt​!

December 2018 – Elk jaar probeer ik iets van mijn fotobucketlist af te vinken. In 2017 was dat het fotograferen van een bevalling. Toen begin 2018 een lieve vriendin aankondigde dat ze zwanger was, wist ik niet hoe snel ik haar moest vragen voor medewerking aan een ander punt op mijn bucketlist: een ‘negen maanden’-foto. Vanaf drie maanden zwangerschap kwam ze elke maand langs voor een foto in dezelfde kleding en in dezelfde pose. Op deze manier konden we mooi de groei van haar buik vastleggen. De laatste foto werd er een met baby, die ik maakte tijdens de newbornshoot. Het resultaat is een bijzondere foto waarin je goed kunt zien hoe haar buik gedurende haar zwangerschap groeide.

Meer informatie over zwangerschapsfotografie vind je hier.

Mei 2018 – Met een aantal bruiloften in de agenda begon mei 2018 een wens van ruim een jaar ervoor weer te kriebelen… Toen heb ik deze kleine meid gefotografeerd in oma’s trouwjurk en wilde ik haar ‘binnenkort’ in mama’s trouwjurk fotograferen. ‘Binnenkort’ werd door alle drukte alleen wat langer…

Toen het meivakantie was, heb ik eindelijk die trouwjurk onder het stof vandaan gehaald. En dat had ik eigenlijk veel eerder moeten doen. Wat een gaaf idee! En wat een trotse 6-jarige dochter 💕

December 2017 – Vin (4 jaar) is gek van superhelden. Toen zijn mama mij benaderde of ik een fotoshoot met superheldenthema voor hem wilde verzorgen, was ik direct enthousiast. Wat een leuk idee om je kind op deze manier in het zonnetje te zetten! Vin was helemaal trots toen hij als de Hulk, Superman én Batman op de foto mocht. Een themafotoshoot is trouwens ook leuk voor meisjes: zie jij je dochter al stralen in prinsessenjurken?

23 augustus 2017 was het precies een jaar geleden dat ik mijn eerste Earlybirdje fotografeerde. Een proefreportage was dat. Ik vond het zo spannend! Een paar dagen later hoorde ik dat ik ‘aangenomen’ was bij deze mooie stichting, die kosteloos fotoreportages verzorgt van te vroeg geboren kindjes… Sindsdien heb ik al vijftien liefdevolle reportages mogen maken. De dankbaarheid van ouders is mij het meest waard, want daar doen we het met z’n allen voor!

Een aantal door mij gemaakte reportages zien? Klik hier.

In 2012 en in 2014 heb ik twee gezonde kinderen op de wereld mogen zetten. Bij beide bevallingen hebben mijn man en een leerling-verloskundige enkele foto’s gemaakt. Achteraf ben ik hier ontzettend blij mee. Ik word nog elke keer emotioneel als ik de foto’s terugzie… Geboortefotografie was toen nog redelijk onbekend. Eigenlijk best raar, toch? Dat mensen wel een fotograaf inhuren voor hun trouwdag, maar niet voor zoiets bijzonders als de geboorte van hun kind…

Links de geboorte van onze dochter in 2012 en rechts de geboorte van onze zoon in 2014

Sinds ik serieus met fotografie bezig ben, staat geboortefotografie op mijn bucketlist. Niet dat ik full-time geboortefotograaf wil worden, maar elke fotograaf heeft zo’n wensenlijstje. Dus toen S. mij een berichtje stuurde of ik haar bevalling wilde fotograferen, hoefde ik daar niet lang over na te denken.

Maandag 22 mei begon het wachten. Om 8.00 uur moest S. zich melden in het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam om de bevalling in te leiden. Ze was toen 38 weken zwanger, maar doordat het kindje als gevolg van zwangerschapsdiabetes wat groter leek te zijn, was het beter om het eerder geboren te laten worden. Ik had die dag eigenlijk een fotoshoot gepland die ik in overleg kon verplaatsen naar vrijdag. Je weet immers nooit hoe snel een bevalling gaat… Aan het eind van de middag hoorde ik dat de inleiding door middel van een ballon nog geen effect had. Ik ging die avond dus met gezonde spanning naar bed en met het geluid van m’n telefoon op standje oorverdovend.

De volgende ochtend werd er opnieuw een ballon ingebracht, maar ook deze had geen effect. Ondertussen ging ik overal heen met m’n camera en een lange broek in m’n tas. Het was namelijk prachtig weer, maar met een korte broek zag ik mezelf niet in het ziekenhuis staan om een bevalling te fotograferen.

Woensdagochtend was er nog steeds niets gebeurd. S. appte me dat ze begonnen waren met pillen en weeën-opwekkers. Bij mij steeg de spanning, want het kon nu toch niet lang meer duren? Ondertussen ging het normale leven door en nam ik nog steeds overal mijn camera en lange broek mee naartoe. En weer ging ik ’s avonds slapen met m’n telefoon naast mijn kussen.

Donderdagochtend 25 mei had S. eindelijk 3 cm ontsluiting en werd besloten d’r vliezen te breken. Ik durfde het aan om met mijn man en kinderen een paar uurtjes weg te gaan voor een ’toer langs de boer’ op deze zonnige Hemelvaartsdag. Als ik bij 5 cm ontsluiting gebeld werd, kon ik binnen drie kwartier in het ziekenhuis zijn. Om 13.00 uur kwamen we thuis en had ik nog niets gehoord. Om 14.00 uur appte S. dat ze heel veel pijn had en een ruggenprik kreeg. Het breken van de vliezen had gelukkig toch geholpen! Vanaf dat moment ging het snel, want om 15.30 uur ontving ik een berichtje van de man van S. dat het bijna zover was. Snel de auto in en een kwartier later stond ik in het ziekenhuis. S. mocht al langzaam meepersen en had het duidelijk moeilijk. De ruggenprik werkte niet meer. Drie kwartier later begon het echte werk; ze mocht actief persen. Het hoofdje van de baby wilde echter niet ver genoeg zakken, waardoor een knip nodig was. Daarna werd heel snel, om klokslag 17.00 uur, een wolk van een dochter geboren! Wat gebeurde er veel op dat moment en wat een emoties! Maar… mijn taak zat er nog niet op. Ik ben gebleven tot alle controles achter de rug waren en de kleine meid kennis had gemaakt met haar trotse oma’s en andere naaste familie. Om 19.00 uur vertrok ik met een camera vol foto’s en een geweldige ervaring rijker naar huis.

Nu ben je vast benieuwd of de baby inderdaad groot was… 3655 gram en 53 cm. Valt mee, toch?

En of ik nog een keer een bevallig wil fotograferen? Het heeft best een grote invloed op je dagelijkse leven en planning, omdat je van tevoren niet weet hoe het loopt. Maar het is zo bijzonder om erbij te mogen zijn! Als iemand het aan me vraagt, dan zal ik zeker kijken of ik het kan combineren met mijn reguliere opdrachten.

S. en F., bedankt dat ik bij de mooiste en meest emotionele gebeurtenis uit jullie leven aanwezig mocht zijn. Heel veel geluk met jullie prachtige dochter!

Enkele weken geleden kwam mijn moeder met haar trouwjurk naar beneden. Of ik hem wilde hebben, anders zou ze hem weggooien… ‘Eeuwig zonde,’ dacht ik, en nadat mijn bijna vijfjarige dochter erop stond om de jurk te passen, kreeg ik het idee om haar ermee te fotograferen. Gisteren mocht ze de jurk weer aan. Aan de achterkant moesten we hem vastmaken met klemmen zodat hij zou passen. Maar wat een plaatje stond daar toen! Mijn dochter voelde zich een prinses en poseerde als een volleerd model. Uiteraard is ze ook samen met oma op de foto gegaan; een geweldige herinnering voor later! Binnenkort mag ze mijn trouwjurk aan en dan maken we er weer mooie foto’s van…

27 augustus 2016 ontving ik een heel mooi mailtje… Dat ik na een beoordeling van mijn portfolio en een proefreportage als vrijwilliger was toegevoegd aan het fotografenteam van de stichting Earlybirds Fotografie. Ik mocht ouders van te vroeg geboren kindjes aan waardevolle foto’s gaan helpen van een moeilijke periode uit hun leven. Zo bijzonder en fijn! Op deze website en via Facebook besteed ik regelmatig aandacht aan mijn werk voor de stichting. Bijgevoegde foto, dinsdag 23 augustus 2016 gemaakt tijdens mijn proefreportage in het Sophia Kinderziekenhuis, mag ik met toestemming van de ouders delen. Kijk voor meer informatie over Stichting Earlybirds op www.stichtingearlybirds.nl.

21 juli 2016 heb ik het certificaat voor de basisopleiding fotografie en fotobewerking van de Fotovakschool gehaald. Tijdens de tweeweekse ‘Summerschool’ leerde docent/fotograaf Martien de Man ons in het pand op de Witte de Withstraat in Rotterdam alle basisbeginselen van de fotografie en het digitaal ontwikkelen van foto’s in Camera RAW en Photoshop. Het waren twee pittige weken met zeven lange dagen op school (normaal zijn de lessen verspreid over drie maanden), maar de gezellige en gemotiveerde groep waarin ik zat, maakte het tot een feestje! Ik ben blij dat ik zoveel heb geleerd in zo’n korte tijd en dat ik dit samen met zoveel leuke mensen mocht beleven. De laatste dag werden onze portfolio’s beoordeeld; een selectie van mijn foto’s zie je hieronder.

[Diavoorstelling tonen]

Styling: Brenda Olie
Foto’s: FOTOlief

Vrijdag 6 mei 2016 volgde ik een workshop newbornfotografie bij Brenda Olie. Samen met een paar andere deelnemers kregen we in de ochtend informatie over onder andere veiligheid, belichting en styling, want bij newbornfotografie komt nog best veel kijken! Verder oefenden we enkele wraptechnieken en zagen we hoe Brenda Olie een fotoshoot voorbereidt. In de middag konden we zelf twee newborns fotograferen. In een temperatuur van 26 graden (erg prettig voor de newborn!) en met andere deelnemers om je heen die natuurlijk ook de beste foto’s wilden maken, was dat een leuke uitdaging 🙂 Een van de newborns zie je hiernaast…

Ik word hier zo enthousiast van!

Meer informatie over newbornfotografie bij FOTOlief